Hoe ben je te werk gegaan met het ontwerpen van jouw kaart?

Toen er in de VIP Stipstermail van Nienke de kerstkaartontwerpwedstrijd werd aangekondigd, had ik meteen een idee. We hadden in het voorjaar net Dots of Love gehad en was meteen verzot op die halve cirkels in het patroon. Eerst had ik één kaars in gedachten maar dat vond ik toch te saai. Dus het werden er uiteindelijk drie. Waarvan twee op de voorgrond en één op de achtergrond. Ik heb op gewoon papier gestipt, Wat een ellende is dat. Corrigeren lukt niet. Na enkele pogingen heb ik de kaart inclusief vlekjes opgestuurd. Het gaat tenslotte om het ontwerp. Pas later ontdekte ik dat Nienke ook gelamineerde blanco kaarten in haar webshop te koop heeft.

Hoe vind je het dat jouw ontwerp gekozen is en dit door anderen wordt gestipt?

Dat mijn ontwerp uitgekozen is natuurlijk leuk en fantastisch. Het idee dat jouw kaart door anderen gestipt gaat worden en door heel Nederland verspreid wordt, streelt je echo.

Zelf had ik in het aangeleverde ontwerp nog lichtstralen in een cirkel om de kaarsen gestipt. Nienke heeft besloten om deze weg te laten. Zo is de kaart wat rustiger en kan de stipster zelf bepalen om alsnog stralen te zetten of bijvoorbeeld nog een tekst op de voorkant te schrijven.

Aan wie ga jij jouw eigen ontworpen kaart als eerste sturen en waarom?

Mijn jongste zusje krijgt als eerste mijn zelf ontworpen gestipte kerstkaart. We sturen altijd een foto van iets dat we gestipt hebben naar elkaar en nu dus een echt gestipt kaartje. Verder krijgen natuurlijk mijn dierbare vrienden en familie een kaartje. Ook houd ik er één zelf en die stop ik in mijn Stipstijl patronen map.

Tot slot

Ik hoop dat iedereen met plezier de kerstkaarten gaat stippen die door mij en de andere ontwerpsters gemaakt zijn. Een kaart versturen is een mooie gedachte dat je aan iemand denkt. Zelf schrijf ik vaak een persoonlijk berichtje erbij, zodat de kaart nog persoonlijker wordt. Dat wordt door veel mensen gewaardeerd.

Verder wens ik iedereen een kleurrijke stiptijd toe met dit kerstkaarten pakket.

Zo ben ik gewoon maar wat begonnen met stippen zetten – op papier. Allerlei kladjes ontstaan dan. Na een wat rommelige basis, ging ik ‘t opnieuw maken en dan beter bijhouden welke stipmaten ik nou gebruikt had. En terwijl ik dan zo bezig ben, zucht ik ook geregeld hoor, want oh oh oh, wat is een patroon ontwerpen ingewikkeld. Het is alsof je heel even proeft aan de kunst en het talent van Nienke.

Vaak met een podcast op en oortjes in, dan ben ik helemaal in mijn eigen bubbel. Dat ik anderen soms gek maak met het getik van de stipstokjes op het verfpalet,  voorafgaand aan iedere stip, gaat dan volledig langs me heen.

Door het stippen heb ik ook geleerd dat té perfectionistisch zijn niet altijd goed of nodig is. Want soms denk je gaandeweg het stippen dat het niet helemaal wordt zoals je had gehoopt. Maar als je uiteindelijk alle verbindings- en verdiepingsstippen hebt gezet, komt het eigenlijk altijd weer goed. Die lijfspreuk van Nienke klopt ook echt! Bovendien levert het stippen uiteindelijk mooie dingen op. Iets dat je zelf kunt gebruiken of mooi weg kunt zetten of als leuk cadeautje voor iemand anders. Wat ik ook altijd zo grappig vind, is dat je alleen al door het gebruik van andere  kleurencombinaties een totaal andere uitstraling krijgt van een werk, ook al gebruik je wel hetzelfde patroon. Er zijn dus oneindig veel mogelijkheden met het stippen. En voor ieder wat wils.

Ik zou iedereen aanraden die twijfelt of het stippen iets voor ze is: gewoon doen, gewoon proberen! De patronen van Stipstijl zijn erg gebruiksvriendelijk en alleen al de vrolijke kleurtjes die er gebruikt worden bij de boeken en de patronen zorgen voor positieve energie.

Hoe ben je te werk gegaan met het ontwerpen van jouw kaart?

Ik ben in eerste instantie maar gewoon wat beginnen te stippen en op een gegeven moment begon mijn eerste ontwerp een beetje op zo’n foute gebreide kersttrui te lijken. Dat soort kriebelige wollen truien (meestal nog enthousiast gemaakt door mijn moeder) heb ik in geen eeuwen meer aangehad. Maar door dat patroon moest ik wel vol nostalgie aan de kerstmissen van vroeger denken. En ook aan kerst bij mijn opa en oma thuis. Zij hadden altijd een vrolijk gekleurde kerstboom met van die retro kerstballen met zo’n “deuk” erin. Dit zorgde voor de inspiratie van mijn winnende ontwerp. Als kind vond ik die dagen fantastisch en iets magisch hebben.

Hoe vind je het dat jouw ontwerp gekozen is en dit door anderen wordt gestipt?

Op het moment dat bekend gemaakt werd dat ik één van de winnaars was, heb ik een vreugdedansje gemaakt. Ik moest me inhouden niet erbij te gillen, want mijn kindjes lagen al in bed te slapen. Maar wat een geweldig nieuws was dat!

Het idee dat andere stippers straks mijn kaart gaan stippen vind ik erg bijzonder. Ik hoop dat ze er net zoveel plezier aan beleven als ik. En nog leuker is dat daarna ook de ontvangers van de zelf gestipte kaarten er blij mee gemaakt worden. Een zelfgemaakte kaart waar veel aandacht aan is besteed geeft toch net dat extra beetje liefde. Ik ben overigens wel een tikkie nieuwsgierig naar welke kleurcombinaties er allemaal gebruikt gaan worden op mijn kaart. En hoe dat dan vervolgens uitpakt! Ook ben ik heel benieuwd naar de andere kerstkaarten, van zowel de andere winnaars als
van Nienke zelf.

Aan wie ga jij jouw eigen ontworpen kaart als eerste sturen en waarom?

Aan mijn moeder. Het zijn tenslotte de kerstballen van haar ouders die de inspiratie vormden voor de kerstkaart. Voor de rest houd ik het nog geheim, anders is de verrassing er al af. En ik bewaar er natuurlijk ook eentje voor mezelf, het blijft toch iets bijzonders!

Ik heb al met een paar vriendinnen een theetipje gestipt en ze waren verrast over wat ze zelf maakten in een uur tijd. Leuk om te zien. Een oudere vriendin van me, die door haar gezondheid heel veel aan huis gekluisterd is, heb ik attent gemaakt op het bestaan van stippen en zij stipt nu ook en stuurt foto’s van wat ze maakt. Dat vind ik ook echt heel leuk!

Hoe ben je te werk gegaan met het ontwerpen van jouw kaart?

Vorig jaar heb ik met veel plezier de kerstkaarten gestipt, al vind ik stippen op papier nog wel echt anders dan op keramiek. Toen ik zag dat je dit jaar weer je eigen ontwerp in kon sturen, dacht ik: “Ik ga het gewoon proberen, al is het maar gewoon voor mezelf.” Dankzij het regenachtige begin van de zomer, was het helemaal niet zo lastig om aan Kerst te denken.

Mijmerend over Kerst dacht ik aan sneeuw (wat er zelden ligt met Kerst, maar dat terzijde). Ik moest denken aan de keren dat we met ons hele gezin in de sneeuw speelden. Meestal eindigt dat er mee dat ik het op een gegeven moment wel genoeg vond en binnen vast warme chocolademelk ging maken. Als de kinderen mij dan door het keukenraam zagen, wilden ze nog weleens een sneeuwbal tegen het raam gooien (en tot grote hilariteit van hen dook ik daar dan ook nog voor weg, even vergetend dat er een raam tussen zat). Zo’n uit elkaar spattende sneeuwbal was mijn inspiratie voor het ontwerp.

Ik wilde het ontwerp graag een bepaalde “luchtigheid” mee geven, vandaar de open cirkels er in. Ik had dat zelf nog niet eerder gezien, maar vond het een verrassend effect geven. Ik heb hem zelf in blauwtinten gestipt met zilver als accenten, maar met
totaal andere kleuren zou het ook meer een bloem o.i.d. kunnen zijn. Ik denk (hoop) dat je er veel kanten mee op kunt en er ook je eigen draai aan kunt geven door nog stippen toe te voegen als je dat zou willen.

Hoe vind je het dat jouw ontwerp gekozen is en dit door anderen wordt gestipt?

Leuk natuurlijk! Ik was verrast. Van de andere drie gekozen ontwerpen heb ik glimpjes gezien en die zien er hartstikke mooi uit. Ik vind het leuk dat die van mij daartussen zit. (Naast de 6 ontwerpen van Nienke zelf, maar op dit moment dat ik het schrijf zijn die nog niet bekend). Ik vind het ook een bijzondere gedachte dat er van mijn ontwerp nu een voorgedrukt patroon wordt gemaakt door de vormgeefster van Stipstijl.

Aan wie ga jij jouw eigen ontworpen kaart als eerste sturen en waarom?

Terwijl ik dit schrijf is mijn jongste in haar eerste schoolweek op introductiekamp van de middelbare school. De dappere dodo! Wij sturen elkaar nog weleens een lief kaartje of knutselen iets voor elkaar. Haar laatste verrassing voor mij waren figuurtjes van polymeer klei en op mijn beurt stipte ik een glazen potje voor haar met snoepjes. Ik denk dat ik mijn eerste kaart in haar favoriete kleuren stip en in haar schoolagenda verstop, met een lieve tekst natuurlijk.